Naar de wil van de Vader Het zou de titel van een boek kunnen zijn . Een gedetailleerd verslag zou uitmonden in een roman. In het verslag zal ik mij beperken tot de hoofdlijnen. Corrie zal haar eigen ervaringen weergeven.

Eind mei 2006 gingen, mijn vrouw Corrie en ik naar Rome. Eigenlijk een gewone vakantie. Maar God wilde ons iets laten zien.

Op het vliegveld in Brussel viel mijn oog op het bordje gebedsruimte. We besloten te gaan bidden. Na enig zoeken vonden we een schitterende ruimte. Na een half uur bidden kreeg ik een beeld van God. Hij knikte met een minzame glimlach, het was goed dat we gingen. Maar wel onder zijn leiding. Op zoek naar de voetsporen van Petrus en Paulus. De plaatsen van afgoderij moesten we mijden.

We lieten ons leiden naar plaatsen die van belang waren voor pelgrims in Rome. De kerken waren schitterende kunstwerken, maar vooral de sfeer van heiligheid trof ons. Met regelmaat konden we korte diensten bijwonen. We kwamen zelfs terecht bij een Engelstalige dienst van de Paus.

Hij sprak over dat het geloof voor iedereen op de wereld is.

God openbaarde mij: “Kijk goed Rome is het bestuurlijke centrum van de kerk, van hieruit wordt de verspreiding van het evangelie wereldwijd gestuurd.” Het was de reden waarom Petrus en Paulus naar Rome moesten. Maar tegelijkertijd kreeg ik steeds meer in me gelegd dat we naar Jeruzalem moesten. Het geestelijke centrum van de wereld. Ik kreeg duidelijk de opdracht van God “Ga naar Jeruzalem om daar te bidden” Hoe en wanneer daar had ik nog geen idee van.

Na terugkomst werd ik erg bepaald bij Abraham. Ook hij kreeg een opdracht om te gaan.  Bij het bijbellezen was duidelijk aanwezig dat Abraham gaat met een vredelievende houding. Alleen om Lot te bevrijden trekt hij ten strijde. Hij luistert nauwkeurig naar Gods stem.Ondertussen breekt de oorlog uit tussen Israël en Herzbolla. Ik krijg duidelijk de opdracht om te gaan bidden voor de vrede van Jeruzalem. De vrede tussen de nakomelingen van Abraham via Ismael en Izaak.  Beide nakomelingen, werden door God gezegend en voorspeld de stamvader van een groot volk te worden. Het deed veel pijn te zien hoe de mensen elkaar probeerden te vernietigen. Corrie wilde nog eens afwachten of het Gods plan was om naar Jeruzalem te gaan.

Uiteindelijk besloten we om een teken te vragen.Tijdens de voorbede op dinsdagmorgen voor de gemeente begon Corrie plotseling te bidden voor de vrede in Jeruzalem. Na afloop vroeg de voorganger of we nog een zendingsreis in gedachten hadden. Ja, zei Corrie enthousiast: we gaan naar Jeruzalem om te bidden. We moesten nog wachten op het teken. Dat kwam vrij snel. Van de voorganger kregen we namen van een organisatie en van iemand die bij deze organisatie is betrokken. Ik zal hem om zijn naam te beschermen meneer P noemen. Op zaterdag avond besloten we meneer P te mailen. De kans dat we snel antwoord zouden krijgen was niet groot. Meneer P was al wat ouder en zomers langere tijd op de camping in Zeeland.

Corrie had om een volgende teken gevraagd, Vader als u echt wilt dat we gaan wilt U ons dan binnen vierentwintig uur in contact brengen met meneer P .De volgende dag zaten we in de dienst en verscheen meneer P ook. Eigenlijk waren we stom verbaasd. Na de dienst hebben we met hem gesproken. Hij is een vurige voorbidder en was diverse malen in Jeruzalem geweest. Hij moedigde ons aan om te gaan als God het wilde.In de week daarop krijgen we nog een uitvoerige brief van hem met allerlei tips en personen.Hij had ook duidelijk het beeld dat we met zijn tweeën moeten gaan. Ondertussen kregen we allerlei personen en organisaties aangereikt.

Meneer P had ons iemand van Exodus genoemd. We hadden God gevraagd om de deuren te openen die geopend moesten worden en de andere deuren duidelijk gesloten te houden. Alleen met meneer J kregen we contact.Via hem kwamen we terecht bij een reisburo dat ons verder kon helpen. Andere reisorganisaties konden geen goede informatie geven.Wanneer moesten we eigenlijk gaan? De voorganger bleek profetisch met de woorden. Het kan wel eens binnen twee tot drie weken zijn.Het moest voor dat het Joodse nieuwjaar begon 22 september.

Corrie kreeg 13 september door, ik 14. De dertiende waren de vluchten vol geboekt. Het werd 14 september vertrek en terug 21 september.Voortdurend kregen wij bevestigingen dat we moesten gaan om te bidden voor de Vrede van Jeruzalem. Bidden voor verzoening, vergeving en vrede tussen de volkeren. God wilde dat we wegbereiders zouden zijn voor herstel van zijn Koningschap. Met Saul tot koning te benoemen had het volk gekozen voor een wereldse koning. Ook thans wordt de hoop gevestigd op wereldse leiders terwijl 1 Samuel 12:13 “ ..terwijl de Here toch uw koning is”Alleen als God terug komt als koning met zijn recht en gerechtigheid is er hoop voor alle volkeren. Baan de weg,open de poorten voor het herstel van Gods Koningschap. God had het duidelijk gepland, precies in die week had ik geen zakelijk afspraken en zouden de kinderen niet komen.

Maar er was ook tegenstand. Allerlei spoedklussen dienden zich aan, een personeelslid moest worden geopereerd op de veertiende en was drie weken uit de running. Door rustig te blijven en het geheel in Gods handen te leggen losten de problemen zich op. Op zondag nog een tweede gesprek met mener P en zijn vrouw. Wij zouden vooral het lijden gaan ervaren. Op maandag 11 september hadden we een gesprek met de gemeente om ons goed voor te bereiden op de Wereld Evangelisatie reis, zoals dat wordt genoemd.

Op enig moment wordt gevraagd hoe het reisadvies is voor Israël, eerlijk gezegd hadden we daar niet naar geïnformeerd het stond voor ons vast dat we moesten gaan in de Wil van de Vader. We werden uitgezegend en bedekt met Het Bloed. De volgende morgen werd ik wakker. Op de hand palm van mijn linkerhand zat bloed. Ik kon geen wond vinden en op de lakens zat ook geen bloed. Ik bracht in gebed wat ik hiermee moest en kreeg het beeld van Jezus in Getsemane. Hij zweette bloed. Weer gaf ik aan dat we zouden gaan in de Wil van de Vader. Uw wil geschiedde. Daarna kreeg ik het antwoord dat we bedekt waren met het bloed. En in Zijn bescherming zouden gaan. ’s Morgens om 5.00 opgestaan op de 14de  en we vertrokken.  Er was zelfs geen vertraging met de trein. Op schiphol zochten we de gebedsruimte op. Na enig zoeken vonden we de ruimte. We hebben er een tijd lang gebeden voor de reis en de aanwezigheid in Jeruzalem. Ik kreeg de opdracht van God om de volgende dag te gaan bidden in Getsemane. Corrie kreeg door: “Daar ontmoet Ik jou”We staan als eersten bij de El Al balie. Het wordt er zwaar bewaakt. Eerst krijgen we een ondervraging. Eigenlijk valt het mee. De ondervraagster is blij verrast als we gaan bidden in Jeruzalem voor de vrede, voor de eerste keer en zonder dat we er iemand kennen.Veel bewaking bij het inchecken en om het vliegtuig. Wellicht de best bewaakte vlucht ooit, althans voor ons. ’s Avonds landen we in Tel Aviv . Naar het hotel in Jeruzalem. Het is inmiddels donker. Met mij hoofd uit het raam zeg ik Hier ben ik Jeruzalem. Een lichtflits aan een onbewolkte hemel is Gods antwoord.  Vrijdag Romeinen 4:3 “Want wat zegt het schrift Abraham vertrouwde op God en dat werd hem als daad van gerechtigheid toegerekend.”Na een matige nachtrust voelen we ons bepaald niet goed. Maar de opdracht is om naar Getsemane te gaan. Op de kaart lijkt het niet veraf. Wij gaan op weg. Vragen iets aan een taxichauffeur. Een vaag antwoord. We lopen door. Dwars door een parkje. Plotseling zien we de muren hoog voor ons. Na wat zigzaggend de berg op staan we voor de muren. Hoe verder?. We vragen iets aan een jongen. Hij loopt ons voor. Het geeft een vervelend gevoel. Wij gaan een andere kant op. We geven hem wat geld. Maar hij wil meer en komt ons achterna. Wij oriënteren ons opnieuw. Volgens de kaart zijn we vlak bij Getsemane. Een man komt naar ons toe. Hij is een Messias belijdende Jood. En laat ons allerlei plaatsen zien. De bovenzaal, het huis van Kajafas, het gebouw waar Petrus Jezus zou hebben verloochend( en jawel de haan kraait). Het is allemaal duidelijk opgezet als toeristische trekpleister. Uiteindelijk nemen we bij de klaagmuur afscheid. Ook bij hem gaat het om geld verdienen aan toeristen. Tweehonderd shekel wil hij hebben. Wij zoeken verder naar Getsemane, door het Kidrondal. De kaart blijkt niet goed, de beschrijvingen in de reisgidsen vaag. Moslims gaven geen antwoord, een priester stuurde ons weg bij een kerk. Dus maar gaan bidden. En zo werden we uiteindelijk naar de tuin geleid.Op een onverwachte plek.  Een gids liet ons eerst de kerk van alle naties zien, daarna pas wilde hij het hek opendoen van de tuin. We hebben er een uur gebeden. Corrie moest erg huilen en kreeg de woorden, zoals je nu huilt, heb Ik gehuild om de stad Jeruzalem.Zelf zag ik drie duiven. Ze kwamen aangevlogen en stegen even later weer op. In een V vorm.Verzoening, vergeving en vrede, neen verdriet van Jezus om verraad, verloochening en vooral verlatenheid. De mens had God  en Jezus verlaten en afgewezen.Een intens verdriet.Daarna wist de gids ons te verleiden met hem mee te gaan. Naar allerlei kerken, Bethlehem.enz . Nee over geld hoefden wij ons geen zorgen te maken. De afrekening was fors.En zo ervaarden we hoe God hun voorwerp van handel was geworden.Veel geld kwijt zonder enige geestelijke ervaring. ZaterdagEfeze 5:1 Ga de weg van de liefde zoals Christus die ons heeft liefgehad en zich voor ons heeft gegeven als offer, als geurige gave voor God.De opdracht reinig en heilig de kamer, het hotel en de omgeving. Al lopende kwamen we uit bij de Jaffapoort. Wij kregen de boodschap de oude stad niet in te gaan Wij kregen een duidelijke waarschuwing dat niet te doen. De duiven zaten waar wij de poort in moesten gaan. Over de muur proclameerden we teksten, zongen we liederen, zegenden de stad  en baden. We voelden het intense verdriet van God over de stad Jeruzalem. De heilige stad die  God weer aan het verloochenen en verraden is. De afgod van het geld wordt achterna gerend, de stem van de valse profeet klinkt luid. We lopen over de muur Van de Jaffapoort naar de Mestpoort, vanaf daar lopen we buiten langs de muur biddend en zegenend verder naar de LeeuwenpoortHierna weer in Getsemane gebeden. De mooie praatjes en aanbiedingen van allerlei personen genegeerd. Op de terugweg dachten we bij de Leeuwenpoort weer de muur op te kunnen, maar we kwamen terecht in de moslimwijk. Duidelijk verboden gebied voor ons. Een man zei dat letterlijk en we keerden terug op onze schreden. Verzoek uw God nietWe gingen buitenom de muur terug naar het hotel. Zondag Efeze 6: Trek de wapenuitrusting van God aan om stand te houden tegen de listen van de duivel, de gordel van de waarheid, het harnas van de gerechtigheid, het schild des geloofs, de helm des heils, het zwaard van de geest des onderscheids en de sandalen van de bereidheid het evangelie te brengen.De opdracht is om naar de Olijfberg te gaan om Klaagliederen van onder naar boven en van boven naar onder volledig te proclameren.We lopen om de oude stad heen, dat we met geen voet mogen betreden door het KidrondalHet was erg warm en over slechte paden. Met enkele flessen water en appels voor onder weg.Aan de voet van de Olijfberg lazen we Klaagliederen 1 en op Gods aanwijzingen volgenden we de steile weg omhoog. met zicht op de gouden poort. Om beurten lazen we klaagliederen 2, 3 en 4 hard op. Na een behoorlijke klim tot de top 812 m lazen we tweemaal klaagliederen 5 hard op in een Arabisch dorpje. Daarna weer naar beneden klaagliederen 4, 3, 2, en 1 aan de voet van de Olijfberg. Tijdens het proclameren drong tot ons door hoe verkeerd de houding van de mens tot God is. Ook ons verleden was vol met verkeerde dingen. Wij belijden ons verleden en vroegen om vergeving. Onderweg kwamen de duiven weer.Het was een bijzondere ervaring, eerst probeerden de taxichauffeurs ons in de auto te krijgen, op het laatst groeten zij met halleluja. Het was wel zwaar van ’s morgens tot ’s avonds zes uur te voet in de zinderende hitte lopen.Ongelofelijk hoeveel kracht we kregen, normaliter houden we het geen half uur vol.We kregen duidelijk door dat God die dag tevreden over ons was, we hebben de dag afgesloten door het avondmaal te vieren en daarna Corries voeten te zalven met de bereidvaardigheid God te dienen. Maandag De opdracht is om naar de Jaffapoort te gaan en over de muur zover mogelijk en verder aan de buitenkant naar de Leeuwenpoort. Proclameer Jeremia 2, 3,4 en 5 uit over de stad. Roep hen op terug te keren naar hun God ipv allerlei wereldse machten en afgoden achterna te lopen.Wij mogen de Oude stad met geen voet betreden. Door de mensenmassa was het nauwelijks te zien waar we de muur op konden. Maar ons oog werd gericht op het bordje.Al biddende kregen we het beeld een tweehorige ramshoorn te zijn We proclameerdenJeremia 2, 3, 4 en 5, Weer is Gods verdriet voelbaar. De oproep om terug te keren naar God is intens. We komen tot voorbij de Damascuspoort, we moeten terug naar de Nieuwe Poort.Vandaar langs de muur naar de Leeuwenpoort. In het moslimgebied  is de spanning te voelen als we uit de bijbel proclameren, zelfs buiten de muren.En weer zien we de Olijfberg. Corrie krijgt de tekst Zie op naar de bergen waar mijn hulp vandaan komt. Zelf zie ik in een visioen de terugkomst van Jezus.Na vijf en half uur lopen zijn we terug bij het Hotel.

Dinsdag Jozua 6:3 “Laat al je weerbare mannen om de stad heen trekken en dat zes dagen lang”Inderdaad we zijn hier zes dagen. De opdracht is  om de stad heen te trekken, bij iedere poort moeten we proclameren, de poort wordt gereinigd, geheiligd en geopend voor Gods woord.Bij de Jaffapoort          : 1 Petrus  1Bij de Nieuwe poort    : 1 Petrus 2Bij de Damacuspoort   : 1 Petrus 3Bij de Heroduspoort    : 1 Petrus 4Bij de Leeuwenpoort   : 1 Petrus 5Bij de Gouden Poort    : Handelingen 1Bij de Mestpoort         : Handelingen 2Bij de Zionspoort         : 1 Corinthe 13 Tussen de poorten bidden we dat de muren van ongeloof en afgoderij mogen vallen, dat de ogen mogen gaan zien, de oren mogen gaan horen,  wat geen oog heeft gezien, geen oor heeft gehoord dat is wat God bereid heeft voor degenen die Hem lief hebben 1 Cort 2:9

We starten ‘s morgens om 10 uur. Hoewel de opdracht makkelijker lijkt dan de dag ervoor ondervinden we veel tegenstand. Lichamelijk komt de artrose  naar voren, in de heup, knie en rug. Het gaat moeizaam. Buitenom langs de muren. Dat betekent tussen de mensen bidden, proclameren. Bij de poorten proclameert de een met het gezicht naar de poort opening en de ander bidt mee maar is tevens waakzaam. Met het woord in de mond en de alertheid in het oog. Bij de Damacus en Herodespoort voelen we het kwaad sterk aanwezig. De moslims lopen in en uit. We zien ratten uit de muren komen, maar ook jonge poesjes die elkaar in innige liefde vasthouden. We proclameren dat de muren van ongeloof en afgoderij zullen vallen, wij vragen vergeving voor de stad. Wij gebieden de stemmen van de valse profeten te zwijgen nabij de moskeeën. En inderdaad ze stoppen binnen een minuut, waar ze anders een half uur doorgaan. De oproep van 1 Petrus tot reiniging, volharding en verlossing komt duidelijk tot uiting. De pijn wordt letterlijk gevoeld. Met uitzicht op de Olijfberg, de wederkomst is nabij, de Mesias komt. Bij de Gouden poort is dit het sterkst. Bij de Mestpoort waar Petrus de Pinstertoespraak  hield proclameren we Handelingen 2, precies het stuk.

Tijdens de rondtocht zien we veel dieren, schorpioenen, hagedissen ratten, poezen duiven, raven en andere vogels. . In de oude stad wonen veel verschillende mensen.

Bij de Jaffapoort reinigingen en heiligen wij ons en zegen de stad.  Een “gids” dankt ons voor de pray of Jerusalem, zekerheidshalve houden we hem op een afstand.

We mogen de stad niet in.

Woensdag

Handelingen 1:8 “Maar wanneer de Heilige Geest over jullie komt, zullen jullie kracht ontvangen en van mij getuigen in Jeruzalem, in heel Judea en Samaria, tot aan de uiteinden van de aarde”

De opdracht  is ga naar Golgotha  en bidt in alle vier de uithoeken met het gezicht naar het noorden Johannes 19 en 20, naar het westen Lucas 23 en 24, naar het zuiden Marcus 15 en 16, naar het oosten Matheus 27 en 28.

Het uitvoeren van deze opdracht leidde tot enige verwarring, omdat de Heilige Grafkerk in de oude stad ligt, volgens de traditie de plaats waar Jezus is gekruisigd en begraven. Het ligt in het oude centrum en er is geen graftuin. Wij begrijpen het niet.  Wij moeten echter naar een graftuin buiten het oude  stad naar een plaats die Golgotha  wordt genoemd. Het is lastig uit te zoeken waar het is de kaarten zijn weer onduidelijk en slecht een vermeld de straat.

Het is de tuin waar Ferdi Meulenberg over sprak en  Henny Huisman tot geloof is gekomen.

Het lijkt een korte opdracht te worden.

Maar de kaart laat ons in de steek. Moslims deden net of ze geen Engels kenden of nergens van wisten. Weer lieten we ons door God leiden. We kwamen bij de plaats. Deze was pas 2 en 1/2 uur later open.

Wij bidden. We kregen opdracht om terug te gaan naar de Nieuwe Poort om Ezechiel  40 tot en met 48 te proclameren. Een Nieuwe Poort, een Nieuwe Tempel en een Nieuwe Stad.

Na enige tijd begonnen de Moskeeën weer met de middaggebeden via luidspeakers. Ik proclameerde: “Zwijg stem van de valse profeet, in Jezus naam”. Er was niet genoeg autoriteit. Corrie deed ook mee. En jawel de stemmen zwegen binnen korte tijd.

Wij bidden voor reiniging, dat de muren van ongeloof en afgoderij zullen verdwijnen, om herstel van het Koningschap van God. Er was veel duisternis en kwaad om ons heen.

Na anderhalf uur proclameren en bidden terug naar de graftuin. Vanuit het midden begonnen we de opdracht. De proclamatie ging in  de vorm van een kruis. Telkens naar het midden terug en dan naar een hoek, naar de vier windstreken.

Toen we de opdracht hadden volbracht, de duiven waren weer aanwezig, konden we met een groep het avondmaal meevieren.

Op de teugweg moesten we alert blijven, terug in het hotel kreeg ik het beeld van God, hij knikte dat het goed was geweest. Hetzelfde beeld als op de heenreis naar Rome.

Donderdag.

‘s Nachts om half drie op gestaan om de terugreis aan te vangen. Met Psalm 122 verlieten wij het hotel.

Op het vliegveld nog uitvoerig gebeden. De terugvlucht ging goed. Bij de aankomst op Schiphol was er onrust. We voelden ons aangevallen. De trein stopte in Roosendaal,  er waren te weinig bussen. We gingen bidden om rust en bevrijding van  onrust. Uiteindelijk kwamen we thuis. We gingen het huis en het erf uitvoerig reinigingen en heiligen. Eerst om het terrein heen en daarna in een kruisvorm.

Op het eind stonden we in de huiskamer en weer de lichtflits als antwoord van God.

En verder

Het is moeizaam om weer terug te keren in de wereld, wanneer je een periode zo dicht bij God hebt geleefd.

We zien uit naar de volgende opdracht die we van GOD  gaan krijgen.

Overige informatie op onze web-log: www.samenindenaamvanjezus.nl