Het was begin oktober, op de dag dat Noord-Korea een atoomproef aankondigde dat God weer spreekt en aangeeft dat we eerst naar het Oosten toe moeten gaan en wel naar Noord-Korea.

Bij het verzamelen van gegevens over het land is dat bepaald niet aanmoedigend.

Volgens informatie is het leven voor christenen daar zwaar en moeilijk. Maar als God een opdracht geeft, ga je.

Maar hoe kom je in een land dat vrij gesloten is.

Er is geen reisbureau of iemand te vinden die ons kan helpen om een visum te kunnen krijgen voor Noord-Korea. Ook een van de weinige ambassades van Noord-Korea in Berlijn kan geen informatie verschaffen. De enige plaats waar visa voor Noord-Korea worden verstrekt is Peking. Het verkrijgen van een visum voor China is relatief eenvoudig. Ons reisdoel is daar te gaan bidden op het plein van de Hemelse Vrede.

Na lang zoeken op het internet vinden we een formulier om een visum voor Noord-Korea aan te vragen.

Ondanks dat het formulier verlopen is, vullen we het in. Per fax verzenden lukt niet, dan met al onze gegevens inclusief kopie paspoort verzenden per e-mail. We vragen aan God waarom het zo moeizaam gaat.

God antwoordt met Daniël 3 en 6.

In Pyong Yang, de hoofdstad van Noord-Korea, staat een gouden beeld waarvoor een ieder dient te buigen.

Verder is het in Noord-Korea verboden in het openbaar te bidden. We spreken hardop uit niet te zullen buigen voor het beeld en wel in het openbaar te zullen bidden, ondanks de risico’s (brandoven en leeuwenkuil).

Enkele dagen daarna krijgen we bericht dat we niet individueel een visum kunnen krijgen voor Noord-Korea, maar wel kunnen deelnemen aan een vriendschapsreis in februari 2007. Dat is niet de bedoeling.

We leggen de vraag aan God voor, wat nu??? God antwoordt met Daniël 10:12. De reis naar Noord-Korea geeft een felle strijd in de hemelse gewesten. Eerst dient er gebied te worden ingenomen, zodat God daar kan komen

zoals staat aangeven in Jesaja 59:14-21:” ….want Hij komt als een ontstuimige rivier…” en Maleachi 4:2“ ..zal de zon der gerechtigheid opgaan, en er zal genezing zijn onder haar vleugelen…”

De reis gaat voor het Oosten naar Peking om te bidden en te proclameren op het Plein van de Hemelse Vrede en daarna door te reizen naar Zuid-Korea om aan de grens met Noord-Korea het gebied in te nemen en plaatsvervangende vergeving te vragen voor alles wat er verkeerd is gegaan en het volk te bemoedigen met de teksten. Genesis 50:20 “ Gij hebt wel kwaad tegen mij gedacht, maar God heeft dat ten goede gedacht, teneinde te doen zoals heden het geval is; een groot volk in het leven te behouden” en de tekst Filippensen 4:13 “ In Hem vermag ik alle dingen die mij daartoe de kracht geeft.” Hoe deze reis is verlopen valt te lezen in het betreffende reisverslag Peking en Zuid-Korea.

Verder is de opdracht na terugkeer uit Zuid-Korea om tien keer de leider van Noord-Korea te benaderen, zoals Mozes naar de farao gaat (Exodus 5, 7, 8, 9,10, 11 en 12). Dit doen wij elke maand per e-mail in de periode januari tot en met oktober 2007. Er gaan elke maand 1x digitaal verzoeken om voorbede voor de leider Kim Yong IL en het volk te mogen komen doen. Het reisverslag China-Korea, een Koreaanse bijbel, een verzoek om Gods volk met Pasen vrij te laten, en profetieën zoals onderstaand aangegeven voegen we bij de e-mails.

We sturen ook de in Zuid-Korea gekochte tweetalige bijbel als geschenk naar Pyong Yang.

Elke maand zien we een beweging in Noord-Korea, ronde tafelconferenties, ondertekening verdragen, atoominspecties, voedselhulp, openstelling spoorlijn, ontmoeting Noord en Zuid-Korea, maar ook de plagen zoals voedselnood, overstromingen en andere noden.

En dan wanneer we de tiende maal willen e-mailen verschijnt er een uitnodiging op de website van Noord-Korea om deel te mogen nemen aan de:

Anniversary of the Great Leader Kim Jong Il

Er mogen in totaal 20 mensen van over de hele wereld zich in laten schrijven voor deze uitnodiging. We zijn totaal verrast, maar tegelijkertijd de vraag: is dit Gods bedoeling.

We gaan hiervoor bidden. God antwoord met Lucas 10:3 “Gaat heen, zie, Ik zend u als lammeren midden onder de wolven”.

God zal met ons meegaan als herder. En wanneer God je zendt, ga je.

De voorbereiding

Het is half december 2007 wanneer we de voorbereiding om naar Noord-Korea te gaan weer oppakken.

We vragen God om leiding.

Het wordt een missie met een behoorlijke geestelijke lading en strijd.

Allereerst dienen we de gebedsgroep uit te breiden van twaalf naar (twee en)zeventig.

Lucas 10:1 “Daarna wees de Here nog (twee en)zeventig aan en Hij zond hen twee aan twee voor Zich uit naar alle steden en plaatsen waar Hij zelf komen zou”.

De bidders gaan al proclamerend in gebed voor Noord-Korea. Zelf gaan we letterlijk naar allerlei steden en plaatsen in Noord-Korea, we zullen het land letterlijk doorKRUISEN

Matteus 18:19-20 “Want waar twee of meer in Mijn naam bijeen zijn, daar ben Ik in hun midden.”

Wanneer we gaan in Zijn naam zal God daar ook zijn.

En we mogen niet oordelen of aanstoot geven. Het oordeel is aan God

2 Corinthiërs 6:3 “Wij geven in geen enkel opzicht enige aanstoot opdat onze bediening niet gesmaad worde..” en Romeinen 2:2 “ Wij weten echter, dat het oordeel Gods onpartijdig gaat over hen, die zulke dingen bedrijven.”

Onze bediening zal zijn om Gods liefde voor het Koreaanse volk te gaan proclameren door middel van bijbelteksten. De kerntekst is 1 Corinthiërs 13, die we dan ook uit het hoofd hebben geleerd.

We zullen gaan als ambassadeurs van Gods Koninkrijk. We mogen geen aanstoot geven.

In de verdere voorbereiding wordt overlegd met vertegenwoordigers van de regering wat wel en niet is toegestaan:

Niet toegestaan is in het openbaar “propaganda” te maken voor het christendom door symboliek, gebaren of openlijk een bijbel te hebben.

Wel toegestaan is proclameren van bijbelteksten en bidden in het Nederlands, het bezitten van een bijbel, het uitreiken van vriendschapskaartjes (zie fotogalerie) met tekst Geloof hoop en liefde en verder wordt een schilderij aangeboden (voorstellende: Daniel in de Leeuwenkuil) als voor de leider van Noord-Korea.

Feitelijk  kregen wij de ruimte om onszelf te blijven en konden we met een beperkte groep mensen vrijelijk van gedachten wisselen, ook over de positie van de christenen in Noord Korea. Verder  konden wij zonder probleem een bijbel bij ons hebben, Gods woord proclameren en Gods liefde naar de mensen toe uiten door middel van de vriendschapskaartjes.

Dinsdag 5 februari / woensdag 6 februari

Dagtekst Jeremia 15: 19-21

Daarom, zo zegt de Here: Indien gij terugkeert, zal IK u doen terugkeren; dan zult gij voor Mij staan;

En indien gij uitspreekt wat waarde heeft, zonder vermetele taal, zult gij als Mijn mond zijn. Laten zij zich tot u keren, maar gij zult hen niet keren. Dan zal IK u voor dit volk maken tot een koperen, onneembare muur, en zij zullen tegen u strijden, maar u niet overmogen; want Ik ben met u om u te helpen en te bevrijden, luidt het woord des HEREN. Ja Ik zal u bevrijden uit de hand der bozen, u verlossen uit de vuist der geweldenaars.

We vertrekken deze dag naar het vliegveld om met een nachtvlucht richting China te gaan. Op het vliegveld bidden we nog uitgebreid voor de missie. We worden bepaald bij Jesaja 40:1-8, een troostrijk woord voor Noord-Korea. We hebben goede plaatsen in het vliegtuig. Het tijdsverschil is zeven uur, we arriveren ’s middags. Behoorlijk vermoeid komen we aan in het Hotel Red Wall te Peking.

Midden in de nacht om twaalf uur worden we wakker van een gigantisch vuurwerk, jawel het Chinese Nieuwjaar

is begonnen. Tot onze grote verrassing was ook het Noord-Koreaanse nieuwjaar begonnen.

Donderdag 7 februari

Dagtekst Genesis 16:13

Toen noemde zij de naam des Heren, Die tot haar gesproken had: Gij zijt een God des aanziens; want, zeide zij, heb ik hier ook omgezien naar Hem, Die mij ziet? Zou voor de Here ook maar iets onmogelijk zijn? Te bestemder tijd, over een jaar, zal ik tot u wederkeren (Gen 18:14) De Here zal er in voorzien (Gen 22:14).

Vandaag gaan we naar het plein van de Hemelse vrede. We proclameren 1 Corinthiërs 13 en bidden, Gods liefde. Na zo’n anderhalf uur gaan we terug naar het hotel. We hebben een aardige wandeling gemaakt.

’s Avonds zitten we wat te drinken als we iemand in het Spaans horen spreken over Noord-Korea. Hij heeft een uniform aan . Wederom deze nacht ook veel vuurwerk tot laat in de nacht.

Vrijdag 8 februari

Dagtekst Genesis 15:1

Hierna kwam het woord des Heren tot Abram in een gezicht: Vreest niet, Abram, Ik ben uw schild, uw loon zal zeer groot zijn.

We zijn vroeg opgestaan om ’s morgens in het hotel de andere mensen te ontmoeten en degene die de reis leidt.

We zien geen anderen, maar rond acht uur komt de Spanjaard die we de vorige avond hebben gezien, hij blijkt degene te zijn die de reis begeleidt.

Er zijn nog twee medereizigers, twee Taiwanezen, een vader met zijn zoon.

Geen twintig, maar vier personen hebben zich ingeschreven voor de reis naar Noord-Korea.

Het is goed overgekomen dat we “deep christian people” zijn. Vanavond zullen we nadere instructies krijgen voor de reis. Verder brengen we de dag rustig door met veel bidden en Bijbellezen.

Zaterdag 9 februari

Dagtekst Lucas 10:2-3

Hij zeide tot hen: De oogst is wel groot, maar arbeiders zijn er weinig. Bidt daarom de Heer van de oogst, dat Hij arbeiders uitzende in zijn oogst. Gaat heen, zie, Ik zend u als lammeren midden onder de wolven.

Vandaag zijn we vroeg opgestaan, om half negen moeten we bij de Noord-Koreaanse ambassade zijn om de visa voor Noord-Korea te laten regelen.

Dit visa regelen was nu in een half uur gebeurd door de Spaanse autoriteit die met ons meereisde naar Pyong Yang. Daarna naar het vliegveld voor de vlucht naar Pyong Yang. Het blijkt dat we met een oud vliegtuig vliegen. De reis verloopt voorspoedig en rond 14.00 arriveren we op het vliegveld in Pyong Yang, de hoofdstad van Noord-Korea. Het is er vrij rustig. We zijn het enige vliegtuig dat er landt. Bij de douane worden de mobiele telefoons ingeleverd. Eén van onze medereizigers mocht zijn laptop bij zich houden.

We worden opgehaald door een delegatie van de regering. Twee van hen en de chauffeur begeleiden ons de verdere reis. Ze verblijven zelfs in het hotel in de kamer tegenover ons. Verder is er een hoge regeringsfunctionaris bij die met de leider van Noord-Korea persoonlijk contact heeft. Hij voegt zich een aantal keren bij het gezelschap. We rijden met een bus de hoofdstad in. Er is weinig verkeer. De weekends zijn autovrij, wordt uitgelegd. In de stad zien we allerlei grote afbeeldingen van Kim Il Sung en Kim Yong Il. En na een soort rondrit gaan we naar het plein waarop het gouden beeld staat van Kim Il Sung.

Later in de middag zullen we het schilderij overhandigen.

Het is een hele toer geweest om het schilderij als speciale bagage mee te nemen. Maar het is uiteindelijk gelukt. Om het schilderij doen we kadopapier.

Rond vijf uur blijkt er een regeringsdelegatie te zijn om ons welkom te heten en de geschenken in ontvangst te nemen. De gesprekken lopen via een tolk.

Corrie mag als eerste het geschenk aanbieden. Ze geeft een stuk uitleg in het Engels. De Spanjaard helpt haar bij de uitleg. De regeringsfunctionaris is duidelijk geraakt door het schilderij en geeft aan dat hij het licht van de eeuwige erin ziet. En later de situatie van het Koreaanse volk; het licht om uit de duisternis te komen.

De Tawainezen bieden een boek aan geschreven door de moeder van de zoon. Het gaat om de kracht van positief denken. Het reisschema wordt vastgesteld. Er is op maandag een bezoek aan een kerk speciaal voor ons ingepland. En we mogen ook naar het Kim Il Sung Square om te proclameren.

Dezelfde avond wordt een diner aangeboden. Uitvoerig wordt gesproken over de politiek in Noord-Korea.

Gevraagd wordt naar onze mening. Corrie geeft aan niet geïnteresseerd te zijn in politiek. Het gesprek gaat verder over bloemen in Nederland en dat de vrouw in Noord-Korea gezien wordt als een fleurige bloem.

Af en toe ziet Corrie kans iets te delen over Gods liefde voor alle mensen en onze wereldwijde voorbede missie

Zondag 10 februari

Dagtekst Romeinen 13:1

Ieder mens moet zich onderwerpen aan de overheden die boven hem staan. Want er is geen overheid dan door God en die er zijn, zijn door God gesteld .

Het is een druk programma.

Eerst bezoeken we het geboortehuis van Kim Il Sung. Hij komt voort uit een straatarme familie.

Vervolgens gaan we naar de Tower of Juche Idea. Van hoge hoogte (135m) proclameren we teksten over de stad uit en zegenen de mensen.

Een bezoek aan een postzegel tentoonstellingshal, tevens postkantoor, volgt. We kopen wat kaarten om te kunnen versturen. Dit kan pas nadat de begeleiders gelezen hebben wat er op staat. Het zal twee weken duren voordat ze aankomen.

De ark de triomf is de volgende plek. Een triomf boog voor de bevrijding op de Japanners. De grootste ter wereld zo wordt verteld. De dag wordt afgesloten met een bezoek aan het bowlingcentrum. Wij verkiezen een kop koffie. De rest van het gezelschap volgt snel. Er is een levendig gesprek over de presidentskandidaten in de USA Het is de eerste dag die we zoveel mogelijk proclamerend doorbrengen al rijdende en wandelende.

Maandag 11 februari

Dagtekst 1 Petrus 2:17

Eert allen, hebt de broederschap (het volk) lief, vreest God en eert de Keizer (de regering). 1 Petrus 3:10 Want: wie het leven wil leven hebben en de goede dagen zien, weerhoude zijn tong van het kwade en zijn lippen van bedrog te spreken.

De sfeer is redelijk gespannen. Vandaag staat een bezoek aan de kerk op het programma. Maar eerst wordt het

instituut voor bouwkundige opleidingen bezocht (Architecture Institute) Er is ook een tentoonstelling waarin het oude Pyong Yang is te zien, met vele kerken, de totaal plat gebombardeerde stad in de Koreaanse oorlog en de heropbouw. De architectenopleiding wordt getoond. We zegenen en proclameren in het gebouw.

Daarna naar het Study House, de mensen kunnen hier studeren, ze mogen een half jaar een studie kiezen en vrij studeren. Ook anderen komen er. Er zijn leraren die toelichting kunnen geven als je vragen hebt. Er is ook een grote bibliotheek bij. Ze hebben alle boeken.

Op de vraag om een bijbel is het antwoord dat er wel studie boeken over het geloof zijn maar niet de bijbel zelf.

Hierna gaan we naar een kerk, het gebouw ligt achter een muur op een afgesloten terrein, het is een katholieke kerk. Het is een vrij nieuw gebouw en somber ingericht. Het is het eerste gebouw waar geen foto’s of schilderijen hangen van de leiders maar wel een schilderij van Jezus. Er is geen dienst, dan maar zelf bidden

Corrie wordt aangeraakt door de Heilige Geest en is een tijd lang in vervoering. De anderen discuseren met de aanwezige directeur van de kerk over het christendom. In Pyong Yang zijn zo’n 15.000 katholieken, er zijn geen priesters, de diensten op zondag worden door leken gedaan of via de televisie.

We organiseren als het ware een eigen dienst. De bijbel ligt open bij Genesis, we bidden en proclameren, knielen bij het kruis neer. De aanwezigen zijn duidelijk onder de indruk en ervaren de aanwezigheid van de Heilige Geest. Na een half uur willen de anderen weer verder. Er worden nog foto’s gemaakt met Jezus op de achtergrond.

Die middag bezoeken we het instituut van e-learning, je kunt via internet allerlei studies volgen. De docent is zelf niet aanwezig. Je kunt de persoon wel vragen stellen, deze worden dan via e-mail beantwoord. We zegenen de aanwezigen en proclameren verder de teksten in het gebouw.

Daarna volgt een bezoek aan het oorlogsmuseum. De Koreaanse oorlog wordt breed uitgemeten, met heroïsche daden van de Noord-Koreanen en de gruwelijkheden van de Amerikanen. Maar we komen niet voor oorlog en

Wapens, “niet de macht van wapenen, niet de kracht van mensen handen maar Gods Geest”, Psalm 20:8. En Gods geest en liefde proclameren we de hele tijd. De dag wordt afgesloten met een bezoek aan het op de Amerikanen veroverde spionageschip “Pueblo” Weer een toelichting met veel oorlogsretoriek. Zegenen en proclameren van Gods liefde is onze opdracht.

Dinsdag 12 februari

Dagtekst Psalm 22:2-6

Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten, verre zijnde van mijn verlossing,bij woorden van mijn jammerklacht. Mijn God, ik roep des daags, en Gij antwoordt niet en des nachts, en ik kom niet tot stilteNochtans zijt Gij de Heilige Die troont op de lofzangen IsraëlsOp U hebben onze voorvaderen vertrouwd zij hebben vertrouwd en Gij deedt hen ontkomenTot U hebben zij geroepen en zij werden gered, op U hebben zij vertrouwd en zij zijn niet beschaamd.

Vandaag vroeg met de bus naar het Noorden van het land. Urenlang zegenen we de mensen langs de weg en proclameren Gods liefde. Buiten Pyong Yang zijn er brede autowegen maar weinig verkeer. Veelal mensen lopende en op de fiets. Verder zien we ossenwagens. We bezoeken eerst het gebouw waar alle cadeaus worden tentoongesteld die de Noord-Koreaanse regering heeft ontvangen. We reiken vandaag de eerste kaartjes uit, dit brengt blijde en liefdevolle blikken tot stand. We schrijven in het gastenboek.

Bij het daarop volgende bezoek aan een Boedha tempel en dienst blijven we buiten wachten. We bedekken ons met het bloed van Jezus.

We bezoeken nog een dorpje en gaan dan weer terug naar Pyong Yang.

Woensdag 13 februari

De dagtekst Spreuken 22:17-21

Neig uw oor naar de woorden der wijzen, richt uw hart op mijn kennis. Want het is liefelijk, dat gij ze in uw binnenste bewaart, dat zij alle bestendig op uw lippen zijn.Opdat uw betrouwen op de Here zij, onderricht ik u heden, ja u.Heb ik niet kernspreuken voor u opgeschreven met raadgevingen en kennis.Om u bekend te maken de juistheid van betrouwbare woorden, Opdat gij uw zender betrouwbare woorden kunt antwoorden.

Vandaag eerst een bezoek aan een instituut waar meisjes een borduuropleiding volgen. Het zijn echte kunstwerken die ze maken. We zegenen en proclameren. Vervolgens gaan we naar een kunstmuseum het is er donker en koud. Daarna krijgen we de gelegenheid om op het Kim Il Sung plein een gebedswandeling te houden.

Dit duurt ongeveer een half uur. De begeleiders zijn duidelijk opgelucht dat we het doen zonder aanstoot te geven. We spreken de woorden uit en zegenen het plein. De ijskoude wind wordt getrotseerd. Daarna een gebedswandeling door het stadscentrum.

’s Middags naar de aangelegde waterkering in de riviermonding om het achterliggende land te beschermen tegen overstromingen. Ook hier zegenen en proclameren we. We gaan ook verder met het uitdelen van de kaartjes.

’s Avond weer een diner. De sfeer is er ontspannen. Corrie houdt een betoog voor de vrijgezellen aan tafel, zoek een vrouw die aanvullend is. Het huwelijk dient één plus één is drie te zijn. We praten ook met andere mensen van de regering. Ze willen weten hoe ze in Nederland zakelijke contacten kunnen leggen. Het is duidelijk dat nu gekeken wordt of wij iets voor hun kunnen gaan betekenen. We krijgen later e-mail adressen om interessante zaken door te geven.

Maar we komen niet uit zakelijke overwegingen, dat is hen nu ook duidelijk. Het blijft moeilijk voor hen om te vatten dat we komen uit liefde voor het Koreaanse volk.

Donderdag 14 februari

Dagtekst Nehemia 1:3-4

Zij zeiden tot mij: De overgeblevenen, die daar in het gewest uit de gevangenschap zijn overgebleven, verkeren in grote rampspoed en smaad, en de muur van Jeruzalem is afgebroken en zijn poorten zijn met vuur verbrand. Zodra ik deze woorden hoorde, zette ik mij neder weende en bedreef berouw dagen lang. Ook vastte en bad ik voor het aangezicht van de God des hemels.

Vandaag worden we verzocht om formeel gekleed te gaan. Het mausoleum, waar Kim Il Sung ligt, staat op het programma, het Memorial Palace. Er staan daar dagelijks rijen met Koreanen om hem eer te brengen. We worden met voorrang langs de rij gebracht. Er zijn immense ruimten, waar het gebalsemde lichaam ligt is er een hele ceremonie. Er volgen nog allerlei ruimten met onderscheidingen voor Kim Il Sung en andere zaken.

We proclameren 1 Corinthe 13 voortdurend en zegenen de aanwezigen.

Vervolgens gaan we naar een herdenkingsplaats waar allerlei helden van het Koreaanse verzet tegen de Japanners zijn begraven. Hun goudkleurig borstbeeld staat op het graf. Er zijn ook een aantal vrouwen bij.

‘s Middags gaan we naar een ziekenhuis. We bezoeken de kraamafdeling. Letterlijk de geboorte van het nieuwe leven. Corrie wordt er erg door geraakt. Ze praat met patiënten via een monitor die in een besloten afdeling liggen. Het nieuwe leven wordt gezegend, evenals de ouders.

Het conservatorium is het volgende dat we bezoeken.

De dag wordt afgesloten met een bezoek aan een struisvogelboerderij. De struisvogels zijn voor de eieren en het vlees. Ook als we hier rond rijden zien we dat een struisvogel een ei legt. Wederom het nieuwe leven. Het ei wordt snel weggehaald voor het stuk wordt gepikt. Behoorlijk groot zo’n ei.

Vrijdag 15 februari

Dagtekst 1 Samuel 2:1-2

Mijn hart juicht in de Here, mijn hoorn is verhoogd in de Here.Wijd opent zich Uw mond tegen mijn vijanden want ik verheug mij in Uw hulp.Er is niemand heilig gelijk de Here want niemand is er buiten U en er is geen rots gelijk onze God.

Vandaag een volle agenda, eerst tentoonstellingen van de industriële ontwikkelingen, een oorlogsherdenkingssruimte, de metro (de hallen hiervan zijn ware kunstwerken), een bezoek aan school nummer 1, d.w.z. de beste leerlingen komen op deze school, de poort van de hereniging tussen Noord- en Zuid-Korea en tot slot een bloemenexpositie ter ere van de verjaardag van Kim Yong Il. Er worden tv-opnamen van ons gemaakt. Deze werden later op de Noord-Koreaanse tv uitgezonden.

Het was weer een dag van zegenen, proclameren en uitreiken van kaartjes.

Bij het avondeten praten we over het geloof met de Taiwanese medereizigers. Ze weten welke betekenis de vis op de kaartjes heeft. We geven hen ook een kaartje van onze wereldwijde voorbede missie. Beiden voelen zich thuis in het Boedisme.

Zaterdag 16 februari

Dagtekst Amos 5:14-15

Zoek het goede en niet het kwade, opdat gij leeft en aldus de Here, de God der Heerscharen, met u zij, gelijk gij zegt. Haat het kwade en hebt het goede lief en houdt het recht hoog in de poort.

Vandaag zijn er allerlei festiviteiten om de verjaardag te vieren van Kim Yong Il. Hij wordt 66 jaar.

In het hotel hebben ze voor familieleden en gasten muzikaal optreden. Het komt diep uit hun hart en is zeer ontroerend. Ook onze Spaanse begeleider zingt enige Spaanse liederen. Daarna gaan we naar een kindermusical.

We krijgen hier als buitenlandse gasten een ereplaats.

Op ons verzoek gaan we ’s middags naar het Kim Il Sung plein, het is daar dansen. En zo dansen we op het plein dat we in december 2006 hebben ingenomen voor God en waar we op woensdag een gebedswandeling hebben gehouden.

Tijdens het volksdansen kunnen we allerlei teksten en liederen proclameren, zoals laat je voeten dansen bij die rivier (het plein ligt aan de rivier), leg het rouwkleed af, trek een feestgewaad aan. Er is grote blijdschap.

Ik krijg een beeld van David als hij al dansende God prijst en groot maakt.

Na een uur is het feest afgelopen.

We gaan naar de diplomaten club, een gezellige avond met veel zingen, ook hebben we zelf gezongen .

Zondag 17 februari

Dagtekst Lucas 3:4-6

Gelijk geschreven staat in het boek der woorden van de profeet Jesaja: De stem van een roepende in de woestijn. Bereidt de weg des Heren, maakt recht zijn paden. Alle kloof zal gevuld worden en alle berg en heuvel zal geslecht worden en de krommingen zullen recht en de oneffen wegen vlak worden en alle vlees zal het heil Gods zien.

Vandaag gaan we naar de grens tussen Noord en Zuid-Korea. Het is zo’n drie uur rijden. We proclameren heel de heenweg en zegenen de veelal lopende en fietsende mensen op de autoweg. Veel checkpoints en controles, zeker als we dichter bij de grens komen. Het laatste stuk is het gedemilitariseerde gebied. Hier dragen de soldaten alleen maar lichte wapens. Er wordt veel gesproken over oorlog, we kijken hoe we het gesprek op vrede kunnen brengen. God geeft een knipoog, op een van de gebouwen is een blauwe duif geschilderd. Het symbool van de vrede, maar ook van de Heilige Geest. We brengen het gesprek daarop. Terwijl de Noord- en Zuid- Koreaanse militairen dicht bij elkaar staan, gaan we het gebouw binnen waar vredesbesprekingen tussen Noord-Korea en Zuid-Korea plaats vinden. De Amerikanen weigeren nog steeds een vredesverdrag te ondertekenen. Er is slechts een verdrag van wapenstilstand. In het gebouw stappen we letterlijk over de grens heen tussen Noord- en Zuid-Korea. We zegenen het gebouw met Gods vrede en spreken Gods verzoening uit tussen de Koreanen onderling. Tussen de twee landen is er recentelijk een spoorlijn opengesteld.

Zuid-Koreaanse toeristen kunnen via de spoorlijn komen voor een kort bezoek.

Daarna krijgen we een typische Koreaanse maaltijd aangeboden. Dit is in kleermakerszit aan een lage tafel en met stokjes eten. Hierbij wordt de typische plaatselijke rijstbrandewijn gedronken. We eten het gerecht dogsoup. Een soort varken dat veel op een hond lijkt. Op de terugweg gaan we van de hoofdweg af, eerst een kiezelpad en daarna een zandweg de bergen in, om een Boedistische tempel te bezoeken. De natuur is heel mooi.

De bevolking zien we, met hout op hun rug en met karretjes achter een oude fiets, hout sprokkelen.

’s Avonds bieden we het gezelschap een diner aan. Een Duitser zakenman is ook gast.

Tot haar grote verbazing mag Corrie de maaltijd openen met gebed. Ze nodigt de Heilige Geest uit te komen. De mensen zijn duidelijk aangeraakt.

Van de Duitser horen we hoe lastig het is om zaken te doen in Noord-Korea..

Maandag 18 februari

Dagtekst Galaten 5:22 en 24

Maar de vrucht van de geest is: Liefde, Blijdschap, Vrede, Lankmoedigheid, Vriendelijkheid, Goedheid, Trouw, Zachtmoedigheid, Zelfbeheersing.

Indien wij door de Geest leven, laten wij ook door de Geest het spoor houden.

Het is de laatste dag, we bezoeken nog diverse kunstgalerieën .We proclameren, zegenen en reiken kaartjes uit.

’s Avonds is er een afscheidsdiner. Ook de hoge regeringsfunctionaris is er weer.

God geeft ons de opdracht die avond over de positie van de christenen in Noord-Korea te vragen. Het duurt lang voor we het sein krijgen van de Heilige Geest. Maar de timing is perfect. Uitvoerig wordt uitgelegd hoe de christenen worden tegemoet getreden. Tijdens de Japanse bezetting was er met name in Pyong Yang een bloeiende christengemeenschap.

Tijdens de Koreaanse oorlog hebben de Amerikanen heel Pyong Yang platgebombardeerd, ook de kerken.

De christenen waren te arm om weer kerken te bouwen. Er resten een aantal huiskerken. De regering heeft een aantal kerken voor hen gebouwd. Officieel is er voor christenen vrijheid van godsdienst. Geloofsuitingen in het openbaar worden niet toegestaan. Wel binnen de kerkgebouwen. Jongeren kennen het christendom niet of nauwelijks. Het zijn ouderen die nog christen zijn. Door de Taiwanese vader wordt gevraagd hoe het christendom in Nederland is. We kunnen een getuigenis geven hoe het christendom een opwekking doormaakt. Niet meer geloven vanuit traditie maar waarlijk van uit het hart. Zoals we ook naar Noord-Korea zijn gekomen om de liefde van God en de bewogenheid van Jezus voor het volk te laten zien. De aanwezigen zijn duidelijk onder de indruk. Vooral de hoge regeringsfunctionaris, hij geeft aan anders over het christendom te gaan denken. We geven hem ook een vriendschapskaartje en een kaartje van onze weblog samenindenaamvanjezus.nl .

Dinsdag 19 februari

Dagtekst Jesaja 54: 7 en 10

Een kort ogenblik heb ik u verlaten, maar met groot erbarmen zal Ik u tot mij nemen. Want bergen mogen wijken en heuvelen wankelen maar mijn goedertierenheid zal niet van u wijken en mijn vredesverbond zal niet wankelen, zegt uw Ontfermer, de Here.

In de vroege morgen brengen ze ons naar het vliegveld. Ook de hoge regeringsfunctionaris is er weer bij.

Tijdens het ontbijt op het vliegveld spreken we weer over het geloof. Bij het afscheid zegt de hoge regeringsfunctionaris in het Engels, Blijf geloven in God,  en in je land, maar niet in Amerika. Deze woorden kwamen recht uit zijn hart.

In Peking nemen we afscheid van de Taiwanese medereizigers en de Spaanse reisbegeleider.

We blijven nog een nacht in Peking, in een hotel vlak bij het vliegveld.

Woensdag 20 februari

Dagtekst Daniël 12:13

Maar gij, ga het einde tegen, en gij zult rusten en opstaan tot uw bestemming aan het einde der dagen.

Na een vermoeiende reis van ruim twintig uur weer thuis.

Bijlage  Een woord voor Noord Korea en 1 Corinte 13

Een woord voor Noord-Korea:

Ik, uw God, de Alfa en Omega, schepper van hemel en aarde, Ik zal de hemel en aarde doen beven.

Ik zal de troon der koninkrijken omverwerpen, de kracht van koninkrijken der volken verdelgen, de wagens en wie daarop rijden, en hun ruiters zullen neerstorten (Hagai 2:21-23). Niet door kracht, noch door geweld, maar door Mijn Geest.

Wie zijt gij, grote berg? Voor het aangezicht van Mijn volk wordt gij een vlakte. Onder het gejubel, Heil, heil zij hem (Zacharia 4:6). Vanaf deze dag zal Ik mijn volk zegenen (Haggai 2:20-23). Want zo zegt de Here HERE tot die herders: Wee de herders die zichzelf weiden. Moeten die herders niet de schapen weiden? Het vet eet gij, met wol kleedt gij u, het gemeste slacht gij, maar de schapen weidt gij niet, zieke geneest gij niet, gewonde verbindt gij niet, afgedwaalde haalt gij niet terug, verlorene zoekt gij niet, maar gij heerst  met hardheid en geweldenarij. Zij raken verstrooid, omdat er geen herder isen worden tot voedsel voor al het gedierte des velds; zo raken zij verstrooid. Mijn schapen dwalen rond op alle bergen en op elke heuvel; verstrooid zonder dat er iemand is die naar hen vraagt of ze zoekt. Zo zegt de Here Here: Zie Ik zal zelf naar mijn schapen vragen en naar hen omzien: Zoals een herder naar zijn kudde omziet, wanneer hij te midden van zijn verspreide schapen zo zal ik naar hen omzien (Ezechiel 34:1-24).

In een goede weide zal IK ze weiden, Ikzelf zal ze weiden. Ik zal ze weiden zoals het hoort. Ik zal recht spreken tussen het ene schaap en het andere, tussen de rammen en de bokken.  Is het niet genoeg, dat gij de beste weide afweidt en de rest van de weiden met uw hoeven vertreedt; Dat gij het helderste water drinkt en wat overblijft met uw hoeven vertroebelt? Zie, Ik de Here ga zelf rechtspreken tussen de vette en magere schapen; omdat gij al wat zwak is, met flank en schouder wegdringt en met de horens stoot totdat gij ze naar buiten gedreven hebt, zal Ik mijn schapen verlossen, opdat zij niet langer tot een prooi zijn. Ik zal met hen een verbond des vredes sluiten en het wild gedierte uit het land wegdoen, zodat ze veilig kunnen wonen. Ik zal al wat rondom mijn heuvel ligt tot een zegen stellen: Ik zal de regen doen neerdalen op zijn tijd.  En voor allen, die mijn naam vreest, zal de zon der gerechtigheid op gaan en er zal genezing zijn (Maleachi 4:2). Ten tijde dat ik mijn schapen verzamelen zal, want Ik zal hen stellen tot naam en lof mijner Heerlijkheid (Sefanja 3:20).

De toekomstige heerlijkheid van deze zal groter zijn dan de vorige zegt de Here der heerscharen; op deze plaats zal ik heil geven (Hagai 2:10). Wanneer Ik voor uw ogen een keer zal gebracht hebben in uw lot, zeg Ik de Here.

1 Corinte 13:

Al ware het, dat ik met de tongen der mensen en der engelen sprak maar had de liefde niet, Ik ware schallend koper, of een rinkelende cimbaal,

Al ware het dat ik  profetische gaven had, en alle geheimenissen en alles wat er te weten is, wist en al het geloof had, zodat ik bergen verzette, Maar ik had de liefde niet ik ware niets Al ware het, dat ik al wat ik heb tot spijs uitdeelde en al ware het, dat ik mijn lichaam gaf om te worden verbrand maar had de liefde niet het baatte mij niets,

De liefde is lankmoedig,

De liefde is goedertieren,Zij is niet afgunstig,De liefde praalt niet,Zij is niet opgeblazen,Zij kwetst niemands gevoel, Zij zoekt zichzelf niet Zij wordt niet verbitterd, Zij rekent het kwade niet toe, Zij is niet blijde over ongerechtigheid, maar zij is blijde met de waarheid, Alle bedekt zij,  alles gelooft zij,  alles hoopt zij, alles verdraagt zij, De liefde vergaat nimmermeer, maar profetieën zij zullen afgedaan hebben; tongen zij zullen verstommen, kennis zij zal afgedaan hebben, Want onvolkomen is ons kennen en onvolkomen is ons profeteren, Doch als het volmaakte komt zal het onvolkomene afgedaan hebben,  Toen ik een kind was sprak ik als een kind,voelde ik als een kind, overlegde ik als een kind, Nu ik een man geworden ben heb ik afgelegd wat kinderlijk was, Want nu zien wij nog door een spiegel in raadselen, doch straks van aangezicht tot aangezicht, Nu ken ik onvolkomen, maar dan zal ik ten volle kennen, zoals ik zelf gekend ben, Zo blijven dan: Geloof, Hoop en Liefde, deze drie, maar de meeste van deze is de liefde.

Overige informatie zie onze web-log: www.samenindenaamvanjezus.nl